Odmiana imienia Sator przez przypadki

Sator imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sator

Dopełniacz
(kogo? czego?):Satora

Celownik
(komu? czemu?):Satorowi

Biernik
(kogo? co?):Satora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Satorem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Satorze

Wołacz
(hej!):Satorze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SatorMam na imię Sator.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sator.
Na drugie imię mam Sator.
Sator chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Sator często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SatoraBardzo podoba mi się wypracowanie Satora.
Pożyczę od Satora samochód i możemy jechać.
Tata Satora poszedł otworzyć drzwi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Satora.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Satora.

Celownik:
(komu? czemu?)
SatorowiProszę Satorowi nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Satorowi.
Co tej Satorowi po głowie chodzi?
Dzięki Satorowi święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Satorowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
SatoraPrzyniesiona przez Satora kawa okazała się tą nieco gorszą.
Nieśmiało gładzi Satora po włosach.
Spojrzałam na Satora.
Patrzy na Satora wyczekująco.
Patrzył na Satora wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SatoremRazem z Satorem zrobiłyśmy obiad.
Ja z Satorem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Satorem.
Obie z Satorem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Obie z Satorem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SatorzeWarto także pomyśleć chwilę o Satorze.
W powrotnej drodze myślał o Satorze.
To jest pieśń o Satorze.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Satorze.
Marzę o Satorze.

Wołacz:
(hej!)
SatorzeDziękuję Satorze za rozmowę!
Dobry wieczór Satorze!
Satorze! Wróć do mnie!
Cześć Satorze!
Witaj Satorze!