Odmiana imienia Sarulka przez przypadki

Sarulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sarulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sarulki

Celownik
(komu? czemu?):Sarulce

Biernik
(kogo? co?):Sarulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sarulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sarulce

Wołacz
(hej!):Sarulko!

Przykłady deklinacji imienia Sarulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sarulka

Sarulka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sarulka.
Ja i Sarulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Sarulka.
Sarulka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sarulki

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Sarulki.
Dla Sarulki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Pożyczę od Sarulki samochód i możemy jechać.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Sarulki.
Dziadek Sarulki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik (komu? czemu?): Sarulce

Chciałam szybko pochwalić się Sarulce.
Oczywiście każdy przyzna rację Sarulce.
Musiałam się zwierzyć Sarulce.
Od początku próbujemy pomóc Sarulce.
Kto wie, może Sarulce wyjdzie do na dobre.

Biernik (kogo? co?): Sarulkę

Lubię Sarulkę.
Sarulkę zaczęło to nieco irytować.
Sarulkę znalazłam w recepcji hotelu.
Doprowadził tym Sarulkę do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzył na Sarulkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sarulką

Idę na spacer z Sarulką.
Zginął w pojedynku z Sarulką.
Zostaliśmy z Sarulką w salonie sami.
Byliśmy z Sarulką na jarmarku.
Oboje z Sarulką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sarulce

Warto także pomyśleć chwilę o Sarulce.
Na koniec parę słów o Sarulce.
Dobrze, że wspomniałeś o Sarulce.
Chciałbym być teraz przy Sarulce.
To jest pieśń o Sarulce.

Wołacz (hej!): Sarulko

Sarulko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Sarulko!
Dziękuję Sarulko za rozmowę!
Dzień dobry Sarulko!
Sarulko! Wróć do mnie!