Odmiana imienia Saruśka przez przypadki

Saruśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Saruśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Saruśki

Celownik
(komu? czemu?):Saruśce

Biernik
(kogo? co?):Saruśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Saruśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Saruśce

Wołacz
(hej!):Saruśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SaruśkaMam na imię Saruśka.
Na drugie imię mam Saruśka.
Autorem niniejszego tekstu jest Saruśka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Saruśka.
Ma na imię Saruśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SaruśkiZaproszenia na urodziny Saruśki są gotowe.
Specjalnością Saruśki jest jazda na koniu.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Saruśki.
Nie lubię Saruśki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Saruśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SaruśceSaruśce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Saruśce karteczkę i już mnie nie ma.
Przyglądam się Saruśce.
Od początku próbujemy pomóc Saruśce.
Opowiedziałam Saruśce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
SaruśkęW końcu obudzili Saruśkę, żeby ich ratował.
Lubię Saruśkę.
Patrzył na Saruśkę z pełnym zgrozy podziwem.
Sierżant wpatrywał się w Saruśkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzę na Saruśkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SaruśkąWczoraj wracamy z Saruśką od lekarza.
Idę na spacer z Saruśką.
Oboje z Saruśką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Refleksyjnie po spotkaniu z Saruśką.
Kasia z Saruśką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SaruśceTen wiersz jest o Saruśce.
Powiedz mi, co myślisz o Saruśce.
Nie wspomniałem na początku o Saruśce.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Saruśce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Saruśce.

Wołacz:
(hej!)
SaruśkoCześć Saruśko!
Dobry wieczór Saruśko!
Dziękuję Saruśko za rozmowę!
Dobranoc Saruśko!
Saruśko! Gdzie jesteś?