Odmiana imienia Sarbin przez przypadki

Sarbin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sarbin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sarbina

Celownik
(komu? czemu?):Sarbinowi

Biernik
(kogo? co?):Sarbina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sarbinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sarbinie

Wołacz
(hej!):Sarbinie!

Przykłady odmiany imienia Sarbin” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sarbin

Autorem niniejszego tekstu jest Sarbin.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sarbin.
Sarbin wraca do domu.
Ja i Sarbin nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Sarbin?

Dopełniacz (kogo? czego?): Sarbina

Sarbina siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rodzina Sarbina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie ma Sarbina.
Prosimy o pomoc dla Sarbina.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Sarbina.

Celownik (komu? czemu?): Sarbinowi

Nie wiem, co powiedzieć Sarbinowi.
Opowiadam Sarbinowi o swoich zainteresowaniach.
Tego Sarbinowi było już za wiele.
Proszę Sarbinowi nie dokuczać!
Dzięki Sarbinowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Sarbina

Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sarbina.
Przyniesiona przez Sarbina kawa okazała się tą nieco gorszą.
Sarbina zaświerzbiały ręce.
Spojrzał na Sarbina z zaciekawieniem.
Patrzył na Sarbina wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sarbinem

Przez chwilę oboje z Sarbinem patrzyli na siebie.
Razem z Sarbinem zrobiłyśmy obiad.
Zobacz wywiad z Sarbinem oraz innymi uczestnikami finału.
Siedzieliśmy z Sarbinem na kanapie.
Obie z Sarbinem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sarbinie

Powiedz mi, co myślisz o Sarbinie.
Warto także pomyśleć chwilę o Sarbinie.
Związana jest z nią legenda o Sarbinie.
Hipnotyzująca powieść o Sarbinie i płatnym mordercy.
Mowa oczywiście o Sarbinie.

Wołacz (hej!): Sarbinie

Sarbinie! Uważaj!
Sarbinie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Sarbinie!?
Witaj Sarbinie!
Hej Sarbinie!