Odmiana imienia Sandrulka przez przypadki

Sandrulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sandrulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sandrulki

Celownik
(komu? czemu?):Sandrulce

Biernik
(kogo? co?):Sandrulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sandrulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sandrulce

Wołacz
(hej!):Sandrulko!

Przykłady deklinacji imienia Sandrulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sandrulka

Ma na imię Sandrulka.
Moje drugie imię to właśnie Sandrulka.
Dziś Sandrulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sandrulka.
Gdzie jest Sandrulka?

Dopełniacz (kogo? czego?): Sandrulki

Lampion z dyni zrobiony na prośbę Sandrulki.
Od razu zobaczyła ich mama Sandrulki.
Postawa Sandrulki była zupełnie inna.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Sandrulki.
Postanowiłam zadzwonić do Sandrulki.

Celownik (komu? czemu?): Sandrulce

Słoik z kawą wyleciał Sandrulce z rąk.
Od początku próbujemy pomóc Sandrulce.
Dzięki Sandrulce święta nabrały nowego wymiaru.
Ten nie pozostał dłużny Sandrulce.
Zaproponowałem Sandrulce dwa tematy.

Biernik (kogo? co?): Sandrulkę

Odprowadziłam Sandrulkę do wyjścia.
Kacper patrzył na Sandrulkę ze zdumieniem.
Spojrzałam na Sandrulkę jak dopisuje kolejne literki.
Postaram się namówić Sandrulkę na spacer.
Sandrulkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sandrulką

Jadę z Sandrulką na dyskotekę.
Dorota spotkała się z Sandrulką.
Siedzieliśmy z Sandrulką przy basenie.
Pracuję razem z Sandrulką.
Zobacz wywiad z Sandrulką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sandrulce

Dziś napiszę o Sandrulce.
Kilka słów od autora materiału o Sandrulce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sandrulce.
A przecież nikt inaczej o Sandrulce nie pisał.
Przynajmniej tak myślał tata o Sandrulce.

Wołacz (hej!): Sandrulko

Dzień dobry Sandrulko!
Cześć Sandrulko!
Dobry wieczór Sandrulko!
Dziękuję Sandrulko za rozmowę!
Witaj Sandrulko!