Odmiana imienia Sandrula przez przypadki

Sandrula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sandrula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sandruli

Celownik
(komu? czemu?):Sandruli

Biernik
(kogo? co?):Sandrulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sandrulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sandruli

Wołacz
(hej!):Sandrulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SandrulaSandrula wraca do domu.
Mam na imię Sandrula.
Sandrula chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Sandrula z lasu.
Autorem niniejszego tekstu jest Sandrula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SandruliKrótki filmik przedstawiający braciszka Sandruli.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Sandruli słychać.
Sandruli siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez cały dzień czułam wzrok Sandruli na sobie.
Rodzina Sandruli wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
SandruliCo tej Sandruli po głowie chodzi?
Przyglądam się Sandruli.
Opowiedziałam Sandruli o przykrości która mnie spotkała.
Tym razem nie damy Sandruli dojść do głosu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Sandruli.

Biernik:
(kogo? co?)
SandrulęKawę kupioną przez Sandrulę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Sandrulę z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Sandrulę i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Sandrulę.
Spojrzałam na Sandrulę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SandruląDwa dni temu miałam z Sandrulą śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Sandrulą nową zabawę.
Oboje z Sandrulą wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Sandrulą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój razem z Sandrulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SandruliTen wiersz jest o Sandruli.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Sandruli.
Na koniec parę słów o Sandruli.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Sandruli.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Sandruli.

Wołacz:
(hej!)
SandruloDobranoc Sandrulo!
Gdzie jesteś Sandrulo!?
Dzień dobry Sandrulo!
Dziękuję Sandrulo za rozmowę!
Sandrulo! Gdzie jesteś?