Odmiana imienia Sambojunia przez przypadki

Sambojunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sambojunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sambojuni

Celownik
(komu? czemu?):Sambojuni

Biernik
(kogo? co?):Sambojunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sambojunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sambojuni

Wołacz
(hej!):Sambojuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SambojuniaSambojunia nie umie grać na gitarze.
Sambojunia tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Sambojunia umiera.
Sambojunia chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Sambojunia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SambojuniPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Sambojuni.
Najbardziej polubiłam ojca Sambojuni.
Wysyłam list do Sambojuni.
Nie ma Sambojuni.
Rodzina Sambojuni zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
SambojuniJa na pewno przekaże swój procent Sambojuni.
Sambojuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Słoik z kawą wyleciał Sambojuni z rąk.
Proszę Sambojuni nie dokuczać!
Nie wiem, co powiedzieć Sambojuni.

Biernik:
(kogo? co?)
SambojunięSambojunię zaczęło to nieco irytować.
Przed wejściem spotkaliśmy Sambojunię.
Na Sambojunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Sambojunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sambojunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SambojuniąZginął w pojedynku z Sambojunią.
Razem z Sambojunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Sambojunią chcemy się przebrać za wampiry.
Pracuję z Sambojunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sambojunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SambojuniZastanawiał się dlaczego wspomniał o Sambojuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Sambojuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Sambojuni.
Wszyscy dyskutują o Sambojuni.
Mowa oczywiście o Sambojuni.

Wołacz:
(hej!)
SambojuniuCześć Sambojuniu!
Gdzie jesteś Sambojuniu!?
Witaj Sambojuniu!
Dziękuję Sambojuniu za rozmowę!
Sambojuniu! Gdzie jesteś?