Odmiana imienia Samantka przez przypadki

Samantka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Samantka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Samantki

Celownik
(komu? czemu?):Samantce

Biernik
(kogo? co?):Samantkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Samantką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Samantce

Wołacz
(hej!):Samantko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SamantkaSamantka chce pójść ze mną na spacer.
Samantka nie umie grać na gitarze.
W domu Samantka często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Samantka z lasu.
Samantka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SamantkiTym razem prezentujemy wystawę Samantki.
Od razu zobaczyła ich mama Samantki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Samantki.
Rodzina Samantki wyprowadziła się.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Samantki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SamantceJa na pewno przekaże swój procent Samantce.
Daję Samantce, to co najlepsze we mnie.
Samantce wpadły w ucho słowa piosenki.
Nie wiem, co powiedzieć Samantce.
Opowiedziałam Samantce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
SamantkęNa Samantkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Chwyciła Samantkę za rękaw płaszcza.
Czekałam na Samantkę w kawiarni.
W Samantkę nagle coś wstąpiło.
Widzę Samantkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SamantkąJa z Samantką chcemy się przebrać za wampiry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Samantką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Samantką na krytym basenie.
Weekend spędzony z Samantką był przesympatyczny.
Wieczorem z Samantką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SamantceW powrotnej drodze myślał o Samantce.
Czasami myślę sobie o Samantce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Samantce.
Mowa oczywiście o Samantce.
To jest pieśń o Samantce.

Wołacz:
(hej!)
SamantkoDobranoc Samantko!
Hej Samantko!
Cześć Samantko!
Samantko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Samantko!?