Odmiana imienia Salwina przez przypadki

Salwina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Salwina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Salwiny

Celownik
(komu? czemu?):Salwinie

Biernik
(kogo? co?):Salwinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Salwiną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Salwinie

Wołacz
(hej!):Salwino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SalwinaSalwina tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Salwina.
Dobrze, że Salwina grzecznie śpi.
Mam na imię Salwina.
Za chwilę wróci Salwina z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SalwinyW sobotę są urodziny Salwiny.
Tata Salwiny sam opatrzył mi nogę.
Zaproszenia na urodziny Salwiny są gotowe.
Jadę do Salwiny.
Tymczasem zauważyłam wpis Salwiny kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
SalwinieDzięki Salwinie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kupiłem Salwinie magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Salwinie.
Salwinie oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Salwinie miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
SalwinęPrzyniesiona przez Salwinę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Salwinę jak dopisuje kolejne literki.
Salwinę znalazłam w recepcji hotelu.
Czekałam na Salwinę w kawiarni.
Postaram się namówić Salwinę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SalwinąRazem z Salwiną zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Salwiną przy basenie.
Zostaliśmy z Salwiną w salonie sami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Salwiną na krytym basenie.
Pracuję razem z Salwiną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SalwiniePiszę o Salwinie.
Kto dziś pamięta o Salwinie.
A o Salwinie to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętam o Salwinie.
Kilka słów od autora materiału o Salwinie.

Wołacz:
(hej!)
SalwinoSalwino! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Salwino!
Salwino! Wróć do mnie!
Salwino! Uważaj!
Cześć Salwino!