Odmiana imienia Salemka przez przypadki

Salemka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Salemka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Salemki

Celownik
(komu? czemu?):Salemce

Biernik
(kogo? co?):Salemkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Salemką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Salemce

Wołacz
(hej!):Salemko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SalemkaDobrze, że Salemka grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Salemka z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Salemka.
Autorem niniejszego tekstu jest Salemka.
Mam na imię Salemka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SalemkiTata Salemki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dziadek Salemki w tym czasie miał chorą rękę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Salemki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Salemki.
Wysyłam list do Salemki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SalemceSalemce oczy błyszczą.
Zerwał jabłko i podał je Salemce.
Zostawiam Salemce karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Salemce mamy kolejny artykuł po polsku.
Chciałam szybko pochwalić się Salemce.

Biernik:
(kogo? co?)
SalemkęLubię Salemkę.
Patrzył na Salemkę z pełnym zgrozy podziwem.
Salemkę zaczęło to nieco irytować.
Zdjęcie przesłane przez Salemkę.
Spojrzałam na Salemkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SalemkąIdę na spacer z Salemką.
Oboje z Salemką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zginął w pojedynku z Salemką.
Zostanę tu tylko z Salemką i chłopakami.
Sprzątam pokój z Salemką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SalemceMyślał o Salemce i o swoim życiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Salemce.
Przynajmniej tak myślał tata o Salemce.
Nie wspomniałem na początku o Salemce.
Związana jest z nią legenda o Salemce.

Wołacz:
(hej!)
SalemkoGdzie jesteś Salemko!?
Cześć Salemko!
Dziękuję Salemko za rozmowę!
Witaj Salemko!
Salemko! Wróć do mnie!