Odmiana imienia Safirka przez przypadki

Safirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Safirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Safirki

Celownik
(komu? czemu?):Safirce

Biernik
(kogo? co?):Safirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Safirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Safirce

Wołacz
(hej!):Safirko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SafirkaSafirka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Safirka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Safirka.
Za chwilę wróci Safirka z lasu.
Na drugie imię mam Safirka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SafirkiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Safirki.
Tata Safirki poszedł otworzyć drzwi.
W sobotę są urodziny Safirki.
Jestem mamą Safirki i jeszcze trojga innych dzieci.
Na korytarzu blisko pokoju Safirki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
SafirceTym razem nie damy Safirce dojść do głosu.
Safirce wpadły w ucho słowa piosenki.
Chciałam szybko pochwalić się Safirce.
Daję Safirce, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Safirce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
SafirkęDoprowadził tym Safirkę do stanu bliskiego apopleksji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Safirkę.
W końcu obudzili Safirkę, żeby ich ratował.
Safirkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Safirkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SafirkąByliśmy z Safirką na jarmarku.
Pracuję z Safirką.
Wczoraj wracamy z Safirką od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Safirką.
A sytuacja z Safirką rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SafirceNie wspomniałem na początku o Safirce.
Pamiętajmy o Safirce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Safirce.
Mamrotał coś o Safirce, gdy podtrzymywał się ściany.
Przygotowuje książkę o Safirce.

Wołacz:
(hej!)
SafirkoDziękuję Safirko za rozmowę!
Cześć Safirko!
Safirko! Uważaj!
Dobranoc Safirko!
Dzień dobry Safirko!