Odmiana imienia Saddamek przez przypadki

Saddamek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Saddamek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Saddamka

Celownik
(komu? czemu?):Saddamkowi

Biernik
(kogo? co?):Saddamka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Saddamkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Saddamku

Wołacz
(hej!):Saddamku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SaddamekSaddamek ma katar i źle się czuje.
Co robi Saddamek?
Dopiero do mnie dotarło, że Saddamek już tu jest.
Saddamek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Saddamek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SaddamkaDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Saddamka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Saddamka.
Szkoda że Saddamka prawie że w ogóle nie ma.
Tata Saddamka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie ma Saddamka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SaddamkowiNapisałem wiersz dzięki Saddamkowi.
Mama przyznała rację Saddamkowi.
Musiałam się zwierzyć Saddamkowi.
Tego Saddamkowi było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Saddamkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SaddamkaSpojrzał na Saddamka i uśmiechnął się.
Sierżant wpatrywał się w Saddamka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Saddamka znalazłam w recepcji hotelu.
Podchodzi, całuje Saddamka i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Saddamka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SaddamkiemRozmawiam z Saddamkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Saddamkiem.
Zostaliśmy z Saddamkiem w salonie sami.
Oboje z Saddamkiem wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Saddamkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SaddamkuPamiętam o Saddamku.
Myślał o Saddamku i o swoim życiu.
Mowa oczywiście o Saddamku.
Nie wspomniałem na początku o Saddamku.
Pamiętajmy o Saddamku i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
SaddamkuGdzie jesteś Saddamku!?
Cześć Saddamku!
Dziękuję Saddamku za rozmowę!
Saddamku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Saddamku!