Odmiana imienia Sabinek przez przypadki

Sabinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sabinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sabinka

Celownik
(komu? czemu?):Sabinkowi

Biernik
(kogo? co?):Sabinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sabinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sabinku

Wołacz
(hej!):Sabinku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SabinekCo robi Sabinek?
Ma na imię Sabinek.
Dziś Sabinek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Sabinek tego nie widzi.
Sabinek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SabinkaW sobotę są urodziny Sabinka.
Postanowiłam zadzwonić do Sabinka i chłopaków.
Muszę pochwalić pomysł Sabinka.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sabinka.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Sabinka.

Celownik:
(komu? czemu?)
SabinkowiSabinkowi oczy błyszczą.
Dzięki Sabinkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Sabinkowi o swoich zainteresowaniach.
Od początku próbujemy pomóc Sabinkowi.
Tego Sabinkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
SabinkaSpojrzałam na Sabinka w wymownym geście.
Patrzył na Sabinka z pełnym zgrozy podziwem.
Nieśmiało gładzi Sabinka po włosach.
Spoglądam na Sabinka.
Spojrzałam na Sabinka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SabinkiemSprzątam pokój razem z Sabinkiem.
Oboje z Sabinkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Sabinkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Sabinkiem.
Sprzątam pokój z Sabinkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SabinkuA o Sabinku to i słowa rzec nie umiał.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Sabinku.
Kto dziś pamięta o Sabinku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sabinku.
Ten wiersz jest o Sabinku.

Wołacz:
(hej!)
SabinkuGdzie jesteś Sabinku!?
Sabinku! Uważaj!
Hej Sabinku!
Dziękuję Sabinku za rozmowę!
Dzień dobry Sabinku!