Odmiana imienia Słowoborcio przez przypadki

Słowoborcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Słowoborcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Słowoborcia

Celownik
(komu? czemu?):Słowoborciowi

Biernik
(kogo? co?):Słowoborcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Słowoborciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Słowoborciu

Wołacz
(hej!):Słowoborciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SłowoborcioDobrze, że Słowoborcio grzecznie śpi.
Dziś Słowoborcio ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Słowoborcio chce pójść ze mną na dyskotekę.
Słowoborcio nie umie śpiewać.
Słowoborcio wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SłowoborciaPostanowiłam zadzwonić do Słowoborcia.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Słowoborcia.
Rodzina Słowoborcia wyprowadziła się.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Słowoborcia.
Piszę list do Słowoborcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
SłowoborciowiProszę Słowoborciowi nie dokuczać!
Słowoborciowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Słowoborciowi dojść do głosu.
Nie wiem, co powiedzieć Słowoborciowi.
Musiałam się zwierzyć Słowoborciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SłowoborciaSpoglądam na Słowoborcia.
Spojrzał na Słowoborcia z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Słowoborcia.
Doprowadził tym Słowoborcia do stanu bliskiego apopleksji.
Postaram się namówić Słowoborcia na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SłowoborciemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze Słowoborciem.
Siedzieliśmy ze Słowoborciem na kanapie.
Śpiewam ze Słowoborciem.
Byliśmy ze Słowoborciem na jarmarku.
Pracuję razem ze Słowoborciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SłowoborciuNa koniec parę słów o Słowoborciu.
A przecież nikt inaczej o Słowoborciu nie pisał.
Przy Słowoborciu zapomniałem o wszystkim.
Mowa oczywiście o Słowoborciu.
Myślałam cały czas tylko o Słowoborciu.

Wołacz:
(hej!)
SłowoborciuWitaj Słowoborciu!
Dziękuję Słowoborciu za rozmowę!
Słowoborciu! Wróć do mnie!
Słowoborciu! Uważaj!
Cześć Słowoborciu!