Odmiana imienia Sławoborka przez przypadki

Sławoborka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sławoborka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sławoborki

Celownik
(komu? czemu?):Sławoborce

Biernik
(kogo? co?):Sławoborkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Sławoborką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sławoborce

Wołacz
(hej!):Sławoborko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SławoborkaZa chwilę wróci Sławoborka z lasu.
Sławoborka ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Sławoborka.
Ja i Sławoborka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Sławoborka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SławoborkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Sławoborki.
Nie ma Sławoborki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Sławoborki.
Póki co dodaję zdjęcia Sławoborki z wakacji.
Rodzina Sławoborki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
SławoborceOpowiedziałam Sławoborce o przykrości która mnie spotkała.
Przyglądam się Sławoborce.
Oczywiście każdy przyzna rację Sławoborce.
Proszę Sławoborce nie dokuczać!
Zerwał jabłko i podał je Sławoborce.

Biernik:
(kogo? co?)
SławoborkęSpojrzał na Sławoborkę i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Sławoborkę.
Spojrzałam na Sławoborkę.
Sławoborkę zaczęło to nieco irytować.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sławoborkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SławoborkąRozmawiam ze Sławoborką.
Pracuję ze Sławoborką.
Sprzątam pokój ze Sławoborką.
Zginął w pojedynku ze Sławoborką.
Przez chwilę oboje ze Sławoborką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SławoborceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Sławoborce.
Nie wspomniałem na początku o Sławoborce.
W powrotnej drodze myślał o Sławoborce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Sławoborce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sławoborce.

Wołacz:
(hej!)
SławoborkoDobry wieczór Sławoborko!
Sławoborko! Wróć do mnie!
Sławoborko! Gdzie jesteś?
Hej Sławoborko!
Cześć Sławoborko!