Odmiana imienia Sławoborek przez przypadki

Sławoborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sławoborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sławoborka

Celownik
(komu? czemu?):Sławoborkowi

Biernik
(kogo? co?):Sławoborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Sławoborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sławoborku

Wołacz
(hej!):Sławoborku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SławoborekDla mnie było już jasne, ze Sławoborek umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sławoborek.
Autorem niniejszego tekstu jest Sławoborek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sławoborek.
Ma na imię Sławoborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SławoborkaSzkoda że Sławoborka prawie że w ogóle nie ma.
Postawa Sławoborka była zupełnie inna.
Od razu zobaczyła ich mama Sławoborka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Sławoborka.
Dla Sławoborka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
SławoborkowiZerwał jabłko i podał je Sławoborkowi.
Zszedłem z drogi Sławoborkowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Sławoborkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Sławoborkowi.
Daję Sławoborkowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
SławoborkaDoprowadził tym Sławoborka do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Sławoborka i uśmiechnął się.
Patrzy na Sławoborka wyczekująco.
Spojrzałam na Sławoborka jak dopisuje kolejne literki.
Widzę Sławoborka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SławoborkiemByliśmy ze Sławoborkiem na jarmarku.
Rozmawiam ze Sławoborkiem.
Obie ze Sławoborkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Siedzieliśmy ze Sławoborkiem przy basenie.
Wieczorem ze Sławoborkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SławoborkuW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Sławoborku.
Myślę o Sławoborku.
Wszyscy dyskutują o Sławoborku.
Zapraszam na film dokumentalny o Sławoborku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sławoborku.

Wołacz:
(hej!)
SławoborkuHej Sławoborku!
Sławoborku! Uważaj!
Dziękuję Sławoborku za rozmowę!
Cześć Sławoborku!
Witaj Sławoborku!