Odmiana imienia Sławka przez przypadki

Sławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sławki

Celownik
(komu? czemu?):Sławce

Biernik
(kogo? co?):Sławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Sławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sławce

Wołacz
(hej!):Sławko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Sławki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sławek

Celownik
(komu? czemu?):Sławkom

Biernik
(kogo? co?):Sławki

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Sławkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sławkach

Wołacz
(hej!):Sławki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SławkaW domu Sławka często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Sławka?
Jeśli jednak przegrasz, Sławka zostaje z nami.
Sławka nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Sławka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SławkiZaproszenia na urodziny Sławki są gotowe.
Nie lubię Sławki.
Przed domem Sławki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Piszę list do Sławki.
W sobotę są urodziny Sławki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SławceTego Sławce było już za wiele.
Mam nadzieję, że Sławce również się podoba.
Ten nie pozostał dłużny Sławce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Sławce coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Sławce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
SławkęKawę kupioną przez Sławkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed sesją zapytałam Sławkę co lubi.
Spojrzała na Sławkę jeszcze raz.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Sławkę.
Odprowadziłam Sławkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SławkąDwa dni temu miałam ze Sławką śmieszną przygodę.
Razem ze Sławką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy ze Sławką na ławce w parku.
Pracuję ze Sławką.
Jadę ze Sławką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SławceDzisiaj chciałam napisać o Sławce.
Piszę o Sławce.
Powiedz mi, co myślisz o Sławce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Sławce.
Myślę o Sławce.

Wołacz:
(hej!)
SławkoWitaj Sławko!
Dobry wieczór Sławko!
Dziękuję Sławko za rozmowę!
Gdzie jesteś Sławko!?
Sławko! Wróć do mnie!