Odmiana imienia Sędziwuj przez przypadki

Sędziwuj imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sędziwuj

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sędziwuja

Celownik
(komu? czemu?):Sędziwujowi

Biernik
(kogo? co?):Sędziwuja

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sędziwujem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sędziwuju

Wołacz
(hej!):Sędziwuju!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SędziwujSędziwuj odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Sędziwuj chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Sędziwuj zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Sędziwuj.
Za chwilę wróci Sędziwuj z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SędziwujaW domu babci Sędziwuja od zawsze stał stary zegar.
Tata Sędziwuja poszedł otworzyć drzwi.
Muszę pochwalić pomysł Sędziwuja.
Zostało sto dni do narodzin Sędziwuja.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Sędziwuja słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
SędziwujowiDzięki Sędziwujowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Sędziwujowi.
Od początku próbujemy pomóc Sędziwujowi.
Musiałam się zwierzyć Sędziwujowi.
Sędziwujowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
SędziwujaW końcu obudzili Sędziwuja, żeby ich ratował.
Patrzył na Sędziwuja z pełnym zgrozy podziwem.
Popatrzyłam na Sędziwuja przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Sędziwuja z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Sędziwuja w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SędziwujemWczoraj wracamy z Sędziwujem od lekarza.
Oboje z Sędziwujem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Powinnam jednak pojechać z Sędziwujem.
Siedzieliśmy z Sędziwujem na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Sędziwujem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SędziwujuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Sędziwuju.
Bardzo fajny blog o Sędziwuju.
A o Sędziwuju to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Sędziwuju i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Nie wspomniałem na początku o Sędziwuju.

Wołacz:
(hej!)
SędziwujuDobry wieczór Sędziwuju!
Dobranoc Sędziwuju!
Sędziwuju! Uważaj!
Dziękuję Sędziwuju za rozmowę!
Gdzie jesteś Sędziwuju!?