Odmiana imienia Ryszardka przez przypadki

Ryszardka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ryszardka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ryszardki

Celownik
(komu? czemu?):Ryszardce

Biernik
(kogo? co?):Ryszardkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ryszardką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ryszardce

Wołacz
(hej!):Ryszardko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RyszardkaDla mnie było już jasne, ze Ryszardka umiera.
Ryszardka nie umie śpiewać.
Dziś Ryszardka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ryszardka chce pójść ze mną na spacer.
Ryszardka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RyszardkiSpecjalnością Ryszardki jest jazda na koniu.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ryszardki.
Jadę do Ryszardki.
Najbardziej polubiłam ojca Ryszardki.
Piszę list do Ryszardki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RyszardceNie wiem, co powiedzieć Ryszardce.
Ryszardce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Ryszardce.
Od początku próbujemy pomóc Ryszardce.
Proszę Ryszardce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
RyszardkęRyszardkę znalazłam w recepcji hotelu.
Doprowadził tym Ryszardkę do stanu bliskiego apopleksji.
W Ryszardkę nagle coś wstąpiło.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ryszardkę.
Lubię Ryszardkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RyszardkąZostaliśmy z Ryszardką w salonie sami.
Byliśmy z Ryszardką na jarmarku.
Weekend spędzony z Ryszardką był przesympatyczny.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ryszardką.
Idę na spacer z Ryszardką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RyszardceDobrze, że wspomniałeś o Ryszardce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ryszardce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Ryszardce.
Pamiętajmy o Ryszardce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ryszardce.

Wołacz:
(hej!)
RyszardkoDzień dobry Ryszardko!
Ryszardko! Wróć do mnie!
Dziękuję Ryszardko za rozmowę!
Ryszardko! Gdzie jesteś?
Hej Ryszardko!