Odmiana imienia Rutuś przez przypadki

Rutuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rutuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rutusia

Celownik
(komu? czemu?):Rutusiowi

Biernik
(kogo? co?):Rutusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rutusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rutusiu

Wołacz
(hej!):Rutusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RutuśDopiero do mnie dotarło, że Rutuś już tu jest.
Rutuś tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Rutuś zostaje z nami.
Rutuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Rutuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RutusiaW domu babci Rutusia od zawsze stał stary zegar.
Tym razem prezentujemy wystawę Rutusia.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Rutusia.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Rutusia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Rutusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
RutusiowiTego Rutusiowi było już za wiele.
Coś muszę Rutusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Od początku próbujemy pomóc Rutusiowi.
Dzięki Rutusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Rozalia z troską przyglądała się Rutusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RutusiaPodchodzi, całuje Rutusia i idzie do wyjścia.
W Rutusia nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Rutusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Rutusia jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy Rutusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RutusiemOboje z Rutusiem wybuchliśmy śmiechem.
Weekend spędzony z Rutusiem był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Rutusiem.
Siedzieliśmy z Rutusiem przy basenie.
Razem z Rutusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RutusiuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Rutusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Rutusiu.
Myślę o Rutusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Rutusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Rutusiu.

Wołacz:
(hej!)
RutusiuDobranoc Rutusiu!
Cześć Rutusiu!
Rutusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Rutusiu!
Gdzie jesteś Rutusiu!?