Odmiana imienia Rustyk przez przypadki

Rustyk imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rustyk

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rustyka

Celownik
(komu? czemu?):Rustykowi

Biernik
(kogo? co?):Rustyka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rustykiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rustyku

Wołacz
(hej!):Rustyku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RustykRustyk chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Rustyk już tu jest.
Rustyk nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Rustyk zostaje z nami.
Rustyk odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RustykaPostanowiłam zadzwonić do Rustyka i chłopaków.
Muszę pochwalić pomysł Rustyka.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Rustyka słychać.
Tata Rustyka poszedł otworzyć drzwi.
Dla Rustyka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
RustykowiOczywiście każdy przyzna rację Rustykowi.
Ten nie pozostał dłużny Rustykowi.
Zszedłem z drogi Rustykowi i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Rustykowi coś się stało.
Zostawiam Rustykowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
RustykaSpojrzałam na Rustyka w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Rustyka.
Nieśmiało gładzi Rustyka po włosach.
Spojrzałam na Rustyka.
Kacper patrzył na Rustyka ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RustykiemSprzątam pokój razem z Rustykiem.
Pracuję z Rustykiem.
Ja z Rustykiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Rustykiem.
Dorota spotkała się z Rustykiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RustykuPamiętam o Rustyku.
Pamiętajmy o Rustyku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W powrotnej drodze myślał o Rustyku.
Teraz chcę napisać parę słów o Rustyku.
Chciałbym być teraz przy Rustyku.

Wołacz:
(hej!)
RustykuDziękuję Rustyku za rozmowę!
Gdzie jesteś Rustyku!?
Dobry wieczór Rustyku!
Dobranoc Rustyku!
Dzień dobry Rustyku!