Odmiana imienia Rufusuś przez przypadki

Rufusuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufusuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Rufususia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufususiem

Wołacz
(hej!):Rufususiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RufusuśJa i Rufusuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Rufusuś.
Rufusuś tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Rufusuś zostaje z nami.
Rufusuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Muszę pochwalić pomysł .
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Uroda miała potężną moc.
Zostało sto dni do narodzin .
Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
Proszę nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny .
Przyglądam się .
przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
RufususiaWidziałem dzisiaj Rufususia z mojej klasy.
W Rufususia nagle coś wstąpiło.
Spotkałam Rufususia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Pożegnali w końcu Rufususia i wyszli razem.
Przed wejściem spotkaliśmy Rufususia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Wymyśliłam z nową zabawę.
Weekend spędzony z był przesympatyczny.
Tym razem korespondowałam z .
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RufususiemZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Rufususiem.
Dobrze, że wspomniałeś o Rufususiem.
Marzę o Rufususiem.
Wczoraj wspomniałam o Rufususiem z moim tatą.
Ten wiersz jest o Rufususiem.

Wołacz:
(hej!)
RufususiuDziękuję Rufususiu za rozmowę!
Hej Rufususiu!
Dobry wieczór Rufususiu!
Rufususiu! Wróć do mnie!
Witaj Rufususiu!