Odmiana imienia Rufinusia przez przypadki

Rufinusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rufinusi

Celownik
(komu? czemu?):Rufinusi

Biernik
(kogo? co?):Rufinusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rufinusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufinusi

Wołacz
(hej!):Rufinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RufinusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Rufinusia.
Rufinusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Rufinusia umiera.
Za chwilę wróci Rufinusia z lasu.
Ja i Rufinusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RufinusiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Rufinusi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Rufinusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Rufinusi.
Postanowiłam zadzwonić do Rufinusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Rufinusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
RufinusiTym razem nie damy Rufinusi dojść do głosu.
Dzięki Rufinusi święta nabrały nowego wymiaru.
Oczywiście każdy przyzna rację Rufinusi.
Kupiłem Rufinusi magnes na lodówkę.
Ja na pewno przekaże swój procent Rufinusi.

Biernik:
(kogo? co?)
RufinusięPatrzy na Rufinusię wyczekująco.
Spojrzałam na Rufinusię jak dopisuje kolejne literki.
Obserwuję Rufinusię bardzo uważnie.
Spojrzał na Rufinusię z zaciekawieniem.
Doprowadził tym Rufinusię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RufinusiąObie z Rufinusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Siedzieliśmy z Rufinusią przy basenie.
Jadę na wycieczkę razem z Rufinusią.
Siedzieliśmy z Rufinusią na kanapie.
Byliśmy z Rufinusią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RufinusiŚpiewam o Rufinusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Rufinusi.
Artykuł o Rufinusi wywołał burzę w mediach.
Zapraszam na film dokumentalny o Rufinusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Rufinusi.

Wołacz:
(hej!)
RufinusiuRufinusiu! Uważaj!
Witaj Rufinusiu!
Rufinusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Rufinusiu!
Dobranoc Rufinusiu!