Odmiana imienia Rufinuś przez przypadki

Rufinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rufinusia

Celownik
(komu? czemu?):Rufinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Rufinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rufinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufinusiu

Wołacz
(hej!):Rufinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RufinuśRufinuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Rufinuś chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Rufinuś.
Rufinuś wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Rufinuś umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RufinusiaW słuchawce usłyszałam głos Rufinusia.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Rufinusia.
Postawa Rufinusia była zupełnie inna.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Rufinusia.
Przyglądałam się dłoniom Rufinusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
RufinusiowiPrzyglądam się Rufinusiowi.
Zerwał jabłko i podał je Rufinusiowi.
Tego Rufinusiowi było już za wiele.
Tym razem nie damy Rufinusiowi dojść do głosu.
Opowiadam Rufinusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
RufinusiaOdprowadziłam Rufinusia do wyjścia.
Przyniesiona przez Rufinusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Rufinusia ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Rufinusia z mojej klasy.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Rufinusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RufinusiemJadę z Rufinusiem na dyskotekę.
Razem z Rufinusiem zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Rufinusiem.
Wymyśliłam z Rufinusiem nową zabawę.
A sytuacja z Rufinusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RufinusiuKiedyś chciałam napisać o Rufinusiu.
Artykuł o Rufinusiu wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Rufinusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Rufinusiu.
Marzę o Rufinusiu.

Wołacz:
(hej!)
RufinusiuDobranoc Rufinusiu!
Dzień dobry Rufinusiu!
Dobry wieczór Rufinusiu!
Cześć Rufinusiu!
Rufinusiu! Gdzie jesteś?