Odmiana imienia Rufinka przez przypadki

Rufinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rufinki

Celownik
(komu? czemu?):Rufince

Biernik
(kogo? co?):Rufinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rufinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufince

Wołacz
(hej!):Rufinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RufinkaRufinka tego nie widzi.
Rufinka ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Rufinka zostaje z nami.
Dziś Rufinka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Moje drugie imię to właśnie Rufinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RufinkiPrzed domem Rufinki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Ręka Rufinki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
W sobotę są urodziny Rufinki.
Najbardziej polubiłam ojca Rufinki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Rufinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RufinceTen nie pozostał dłużny Rufince.
Daję Rufince, to co najlepsze we mnie.
Słoik z kawą wyleciał Rufince z rąk.
Co tej Rufince po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Rufince.

Biernik:
(kogo? co?)
RufinkęWidziałem dzisiaj Rufinkę z mojej klasy.
Odprowadziłam Rufinkę do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Rufinkę.
Postaram się namówić Rufinkę na spacer.
W Rufinkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RufinkąWymyśliłam z Rufinką nową zabawę.
Jadę z Rufinką na dyskotekę.
Razem z Rufinką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Pracuję razem z Rufinką.
Weekend spędzony z Rufinką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RufinceMowa oczywiście o Rufince.
Czasami myślę sobie o Rufince.
W powrotnej drodze myślał o Rufince.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Rufince.
Więcej o Rufince znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
RufinkoCześć Rufinko!
Hej Rufinko!
Gdzie jesteś Rufinko!?
Dzień dobry Rufinko!
Rufinko! Uważaj!