Odmiana imienia Rufiś przez przypadki

Rufiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rufisia

Celownik
(komu? czemu?):Rufisiowi

Biernik
(kogo? co?):Rufisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rufisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufisiu

Wołacz
(hej!):Rufisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RufiśRufiś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Rufiś ma katar i źle się czuje.
Autorem niniejszego tekstu jest Rufiś.
W domu Rufiś często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Rufiś umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RufisiaByłam pełna uznania dla rozwoju Rufisia.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Rufisia.
Najbardziej polubiłam ojca Rufisia.
Na korytarzu blisko pokoju Rufisia stało kilka osób.
Prosimy o pomoc dla Rufisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
RufisiowiOddaję Rufisiowi list.
Rufisiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Rufisiowi po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Rufisiowi.
Ten nie pozostał dłużny Rufisiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RufisiaKacper patrzył na Rufisia ze zdumieniem.
Spojrzała na Rufisia jeszcze raz.
Przyniesiona przez Rufisia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Rufisia.
Na Rufisia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RufisiemDorota spotkała się z Rufisiem.
Siedzieliśmy z Rufisiem na ławce w parku.
Razem z Rufisiem zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Rufisiem.
Ja z Rufisiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RufisiuWięcej o Rufisiu znajdziecie na naszej stronie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Rufisiu.
A przecież nikt inaczej o Rufisiu nie pisał.
Na pewno słyszałyście o Rufisiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Rufisiu.

Wołacz:
(hej!)
RufisiuDziękuję Rufisiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Rufisiu!?
Dobranoc Rufisiu!
Rufisiu! Gdzie jesteś?
Witaj Rufisiu!