Odmiana imienia Rufek przez przypadki

Rufek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rufek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rufka

Celownik
(komu? czemu?):Rufkowi

Biernik
(kogo? co?):Rufka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rufkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rufku

Wołacz
(hej!):Rufku!

Przykłady odmiany imienia Rufek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Rufek

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Rufek.
Dopiero do mnie dotarło, że Rufek już tu jest.
Rufek nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Rufek.
Za chwilę wróci Rufek z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Rufka

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Rufka.
Wysyłam list do Rufka.
Przedwczoraj były urodziny Rufka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Rufka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Rufka.

Celownik (komu? czemu?): Rufkowi

Rufkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Rufkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kupiłem Rufkowi magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Rufkowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Rufkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Rufka

Widzę Rufka.
Spoglądam na Rufka.
Podchodzi, całuje Rufka i idzie do wyjścia.
Chwyciła Rufka za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Rufka jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Rufkiem

Wieczorem z Rufkiem znowu idziemy na spacer.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Rufkiem.
Oboje z Rufkiem wybuchliśmy śmiechem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Rufkiem.
Siedzieliśmy z Rufkiem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Rufku

Muszę Ci powiedzieć prawdę o Rufku.
Związana jest z nią legenda o Rufku.
Teraz chcę napisać parę słów o Rufku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Rufku.
Pamiętajmy o Rufku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz (hej!): Rufku

Witaj Rufku!
Dzień dobry Rufku!
Rufku! Wróć do mnie!
Hej Rufku!
Rufku! Gdzie jesteś?