Odmiana imienia Rudolfusia przez przypadki

Rudolfusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rudolfusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rudolfusi

Celownik
(komu? czemu?):Rudolfusi

Biernik
(kogo? co?):Rudolfusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rudolfusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rudolfusi

Wołacz
(hej!):Rudolfusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RudolfusiaCo robi Rudolfusia?
Autorem artykułu jest Rudolfusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Rudolfusia.
Za chwilę wróci Rudolfusia z lasu.
Rudolfusia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RudolfusiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Rudolfusi.
Przyglądałam się dłoniom Rudolfusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Rudolfusi słychać.
Od razu zobaczyła ich mama Rudolfusi.
Zbieramy na nowy wózek dla Rudolfusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
RudolfusiTen nie pozostał dłużny Rudolfusi.
Mama przyznała rację Rudolfusi.
Oczywiście każdy przyzna rację Rudolfusi.
Nie wiem, co powiedzieć Rudolfusi.
Tym razem nie damy Rudolfusi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
RudolfusięCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Rudolfusię.
Doprowadził tym Rudolfusię do stanu bliskiego apopleksji.
Popatrzyłam na Rudolfusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Rudolfusię co lubi.
Spoglądam na Rudolfusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RudolfusiąA sytuacja z Rudolfusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Byliśmy z Rudolfusią na jarmarku.
Powinnam jednak pojechać z Rudolfusią.
Razem z Rudolfusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Rudolfusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RudolfusiI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Rudolfusi.
To jest pieśń o Rudolfusi.
Kto dziś pamięta o Rudolfusi.
Rozmawiam o Rudolfusi.
Pamiętajmy o Rudolfusi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
RudolfusiuGdzie jesteś Rudolfusiu!?
Dobranoc Rudolfusiu!
Rudolfusiu! Uważaj!
Witaj Rudolfusiu!
Dobry wieczór Rudolfusiu!