Odmiana imienia Rudolfunia przez przypadki

Rudolfunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rudolfunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rudolfuni

Celownik
(komu? czemu?):Rudolfuni

Biernik
(kogo? co?):Rudolfunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rudolfunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rudolfuni

Wołacz
(hej!):Rudolfuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RudolfuniaNa drugie imię mam Rudolfunia.
Dobrze, że Rudolfunia grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Rudolfunia już tu jest.
Jutro Rudolfunia wyjdzie ze szpitala.
Jeśli jednak przegrasz, Rudolfunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RudolfuniPrzed sobą ujrzałam rękę Rudolfuni.
Nie ma Rudolfuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Rudolfuni.
Szukałem linków do strony Rudolfuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Rudolfuni słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
RudolfuniRozalia z troską przyglądała się Rudolfuni.
Tego Rudolfuni było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Rudolfuni z rąk.
Mam nadzieję, że Rudolfuni również się podoba.
Rudolfuni włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
RudolfunięSpojrzałam na Rudolfunię.
Chwyciła Rudolfunię za rękaw płaszcza.
Kacper patrzył na Rudolfunię ze zdumieniem.
Rudolfunię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Rudolfunię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RudolfuniąSprzątam pokój z Rudolfunią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Rudolfunią.
Dorota spotkała się z Rudolfunią.
Zostaliśmy z Rudolfunią w salonie sami.
Sprzątam pokój razem z Rudolfunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RudolfuniWarto także pomyśleć chwilę o Rudolfuni.
Mamrotał coś o Rudolfuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Rudolfuni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Rudolfuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Rudolfuni.

Wołacz:
(hej!)
RudolfuniuDobranoc Rudolfuniu!
Dzień dobry Rudolfuniu!
Rudolfuniu! Wróć do mnie!
Hej Rudolfuniu!
Cześć Rudolfuniu!