Odmiana imienia Rozynunia przez przypadki

Rozynunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rozynunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rozynuni

Celownik
(komu? czemu?):Rozynuni

Biernik
(kogo? co?):Rozynunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rozynunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rozynuni

Wołacz
(hej!):Rozynuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RozynuniaRozynunia wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Rozynunia już tu jest.
Rozynunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Rozynunia tego nie widzi.
Za chwilę wróci Rozynunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RozynuniDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Rozynuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Rozynuni.
Ręka Rozynuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Póki co dodaję zdjęcia Rozynuni z wakacji.
Uroda Rozynuni miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
RozynuniDopiero teraz zrozumiałem, że Rozynuni coś się stało.
Zostawiam Rozynuni karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Rozynuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oddaję Rozynuni list.
Rozynuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
RozynunięLubię Rozynunię.
Sierżant wpatrywał się w Rozynunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Zdjęcie przesłane przez Rozynunię.
Spotkałam Rozynunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Pożegnali w końcu Rozynunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RozynuniąIdę na spacer z Rozynunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Rozynunią.
Zostanę tu tylko z Rozynunią i chłopakami.
Tym razem korespondowałam z Rozynunią.
Razem z Rozynunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RozynuniMarzę o Rozynuni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Rozynuni.
Przy Rozynuni zapomniałem o wszystkim.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Rozynuni.
Wszyscy dyskutują o Rozynuni.

Wołacz:
(hej!)
RozynuniuRozynuniu! Uważaj!
Cześć Rozynuniu!
Dziękuję Rozynuniu za rozmowę!
Hej Rozynuniu!
Gdzie jesteś Rozynuniu!?