Odmiana imienia Rozwitka przez przypadki

Rozwitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rozwitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rozwitki

Celownik
(komu? czemu?):Rozwitce

Biernik
(kogo? co?):Rozwitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rozwitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rozwitce

Wołacz
(hej!):Rozwitko!

Przykłady deklinacji imienia Rozwitka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Rozwitka

Rozwitka nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Rozwitka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Rozwitka.
Gdzie jest Rozwitka?
Mam na imię Rozwitka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Rozwitki

Prosimy o pomoc dla Rozwitki.
Nie ma Rozwitki.
Pożyczę od Rozwitki samochód i możemy jechać.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Rozwitki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Rozwitki.

Celownik (komu? czemu?): Rozwitce

Zszedłem z drogi Rozwitce i usiadłem w fotelu.
Rozwitce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Rozwitce.
Rozalia z troską przyglądała się Rozwitce.
Opowiadam Rozwitce o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Rozwitkę

Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Rozwitkę.
Pożegnali w końcu Rozwitkę i wyszli razem.
Przeprosiłam Rozwitkę i poszłam dalej.
Rozwitkę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Rozwitkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Rozwitką

A sytuacja z Rozwitką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Rozwitką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Rozwitką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zginął w pojedynku z Rozwitką.
Sprzątam pokój z Rozwitką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Rozwitce

Związana jest z nią legenda o Rozwitce.
A o Rozwitce to i słowa rzec nie umiał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Rozwitce.
Przynajmniej tak myślał tata o Rozwitce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Rozwitce.

Wołacz (hej!): Rozwitko

Dziękuję Rozwitko za rozmowę!
Rozwitko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Rozwitko!
Rozwitko! Uważaj!
Cześć Rozwitko!