Odmiana imienia Rosławek przez przypadki

Rosławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rosławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rosławka

Celownik
(komu? czemu?):Rosławkowi

Biernik
(kogo? co?):Rosławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rosławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rosławku

Wołacz
(hej!):Rosławku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RosławekDopiero do mnie dotarło, że Rosławek już tu jest.
Na drugie imię mam Rosławek.
Rosławek ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Rosławek grzecznie śpi.
Ma na imię Rosławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RosławkaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Rosławka.
Zaproszenia na urodziny Rosławka są gotowe.
W domu babci Rosławka od zawsze stał stary zegar.
Szukałem linków do strony Rosławka.
Przed domem Rosławka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
RosławkowiRozalia z troską przyglądała się Rosławkowi.
Musiałam się zwierzyć Rosławkowi.
Rosławkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Rosławkowi po głowie chodzi?
Rosławkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
RosławkaPatrzył na Rosławka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Rosławka ze zdumieniem.
Doprowadził tym Rosławka do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Rosławka.
Widzę Rosławka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RosławkiemObie z Rosławkiem postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Rosławkiem.
Byliśmy z Rosławkiem na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Rosławkiem.
Wieczorem z Rosławkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RosławkuRozmawiam o Rosławku.
Mamrotał coś o Rosławku, gdy podtrzymywał się ściany.
Myślał o Rosławku i o swoim życiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Rosławku.
Więcej o Rosławku znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
RosławkuDobry wieczór Rosławku!
Gdzie jesteś Rosławku!?
Hej Rosławku!
Rosławku! Wróć do mnie!
Rosławku! Gdzie jesteś?