Odmiana imienia Romualdusia przez przypadki

Romualdusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romualdusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romualdusi

Celownik
(komu? czemu?):Romualdusi

Biernik
(kogo? co?):Romualdusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romualdusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romualdusi

Wołacz
(hej!):Romualdusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomualdusiaMoje drugie imię to właśnie Romualdusia.
Romualdusia nie umie grać na gitarze.
Romualdusia ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Romualdusia.
Dobrze, że Romualdusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomualdusiJestem mamą Romualdusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Wysyłam list do Romualdusi.
Przyglądałam się dłoniom Romualdusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Romualdusi.
Tata Romualdusi poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomualdusiCoś muszę Romualdusi powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Romualdusi.
Daję Romualdusi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Romualdusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Romualdusi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
RomualdusięW Romualdusię nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Romualdusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Romualdusię.
Widzę Romualdusię.
Patrzył na Romualdusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomualdusiąWeekend spędzony z Romualdusią był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Romualdusią.
Sprzątam pokój z Romualdusią.
Wieczorem z Romualdusią znowu idziemy na spacer.
Obie z Romualdusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomualdusiKilka słów od autora materiału o Romualdusi.
Na koniec parę słów o Romualdusi.
Mówimy tu oczywiście o Romualdusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Romualdusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Romualdusi.

Wołacz:
(hej!)
RomualdusiuCześć Romualdusiu!
Hej Romualdusiu!
Gdzie jesteś Romualdusiu!?
Dobranoc Romualdusiu!
Romualdusiu! Gdzie jesteś?