Odmiana imienia Romanka przez przypadki

Romanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romanki

Celownik
(komu? czemu?):Romance

Biernik
(kogo? co?):Romankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romance

Wołacz
(hej!):Romanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomankaCo robi Romanka?
Dobrze, że Romanka grzecznie śpi.
Romanka wraca do domu.
Na drugie imię mam Romanka.
Mam na imię Romanka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomankiNie ma Romanki.
Piszę list do Romanki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Romanki.
Postanowiłam zadzwonić do Romanki.
Póki co dodaję zdjęcia Romanki z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomanceNie wiem, co powiedzieć Romance.
Słoik z kawą wyleciał Romance z rąk.
Opowiedziałam Romance o przykrości która mnie spotkała.
Co tej Romance po głowie chodzi?
Mam nadzieję, że Romance również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
RomankęRomankę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Romankę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Romankę.
Czekałam na Romankę w kawiarni.
Przyniesiona przez Romankę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomankąZakończyliśmy edycję kwietniową z Romanką.
Ja z Romanką chcemy się przebrać za wampiry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Romanką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Romanką na krytym basenie.
Razem z Romanką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomanceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Romance.
Myślałam cały czas tylko o Romance.
Wczoraj wspomniałam o Romance z moim tatą.
Warto także pomyśleć chwilę o Romance.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Romance.

Wołacz:
(hej!)
RomankoCześć Romanko!
Gdzie jesteś Romanko!?
Dobry wieczór Romanko!
Romanko! Wróć do mnie!
Dobranoc Romanko!