Odmiana imienia Romanek przez przypadki

Romanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Romankiem

Biernik
(kogo? co?):Romanku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romanka

Wołacz
(hej!):Romanka!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Romankowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Romanku

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomanekJak już wiecie mam na imię Romanek.
Romanek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Romanek z lasu.
Na drugie imię mam Romanek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Romanek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Prosimy o pomoc dla .
Jadę do .
Uroda miała potężną moc.
Tata sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomankiemMam nadzieję, że Romankiem również się podoba.
Rozalia z troską przyglądała się Romankiem.
Ja na pewno przekaże swój procent Romankiem.
Romankiem przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Romankiem dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
RomankuSpojrzała na Romanku jeszcze raz.
Spojrzałam na Romanku.
Romanku znalazłam w recepcji hotelu.
W końcu obudzili Romanku, żeby ich ratował.
Patrzył na Romanku wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Siedzieliśmy z na ławce w parku.
Sprzątam pokój z .
Zostaliśmy z w salonie sami.
Wczoraj wracamy z od lekarza.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomankaNa koniec parę słów o Romanka.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Romanka.
Rozmawiam o Romanka.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Romanka.
Wczoraj wspomniałam o Romanka z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
RomankaRomanka! Uważaj!
Dzień dobry Romanka!
Dobry wieczór Romanka!
Romanka! Gdzie jesteś?
Witaj Romanka!