Odmiana imienia Romaneczka przez przypadki

Romaneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romaneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romaneczki

Celownik
(komu? czemu?):Romaneczce

Biernik
(kogo? co?):Romaneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romaneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romaneczce

Wołacz
(hej!):Romaneczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomaneczkaMoje drugie imię to właśnie Romaneczka.
Jak już wiecie mam na imię Romaneczka.
Co robi Romaneczka?
W domu Romaneczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Romaneczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomaneczkiOd razu zobaczyła ich mama Romaneczki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Romaneczki.
Ręka Romaneczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Romaneczki.
Tata Romaneczki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomaneczceMusiałam się zwierzyć Romaneczce.
Romaneczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Romaneczce.
Kto wie, może Romaneczce wyjdzie do na dobre.
Romaneczce przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
RomaneczkęNieśmiało gładzi Romaneczkę po włosach.
Doprowadził tym Romaneczkę do stanu bliskiego apopleksji.
Obserwuję Romaneczkę bardzo uważnie.
W końcu obudzili Romaneczkę, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Romaneczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomaneczkąJa z Romaneczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy z Romaneczką na jarmarku.
Jadę na wycieczkę razem z Romaneczką.
Wczoraj wracamy z Romaneczką od lekarza.
Sprzątam pokój z Romaneczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomaneczceMyślałam cały czas tylko o Romaneczce.
Myślał o Romaneczce i o swoim życiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Romaneczce.
W powrotnej drodze myślał o Romaneczce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Romaneczce.

Wołacz:
(hej!)
RomaneczkoDziękuję Romaneczko za rozmowę!
Dobranoc Romaneczko!
Dobry wieczór Romaneczko!
Romaneczko! Wróć do mnie!
Cześć Romaneczko!