Odmiana imienia Romancio przez przypadki

Romancio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romancio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romancia

Celownik
(komu? czemu?):Romanciowi

Biernik
(kogo? co?):Romancia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romanciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romanciu

Wołacz
(hej!):Romanciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomancioJa i Romancio nie wiedziałyśmy, co robić.
Romancio ma katar i źle się czuje.
Romancio chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Romancio ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Romancio grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomanciaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Romancia słychać.
Prosimy o pomoc dla Romancia.
Przedwczoraj były urodziny Romancia.
Postawa Romancia była zupełnie inna.
Tata Romancia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomanciowiTen nie pozostał dłużny Romanciowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Romanciowi.
Rozalia z troską przyglądała się Romanciowi.
Coś muszę Romanciowi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Romanciowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
RomanciaRomancia zaświerzbiały ręce.
Czekałam na Romancia w kawiarni.
Przed wejściem spotkaliśmy Romancia.
Lubię Romancia.
W końcu obudzili Romancia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomanciemZobacz wywiad z Romanciem oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Romanciem na krytym basenie.
Razem z Romanciem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Idę na spacer z Romanciem.
Wczoraj wracamy z Romanciem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomanciuTej nocy po raz pierwszy śniłam o Romanciu.
Przygotowuje książkę o Romanciu.
Śpiewam o Romanciu.
Związana jest z nią legenda o Romanciu.
Nie wspomniałem na początku o Romanciu.

Wołacz:
(hej!)
RomanciuRomanciu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Romanciu za rozmowę!
Witaj Romanciu!
Gdzie jesteś Romanciu!?
Dobry wieczór Romanciu!