Odmiana imienia Romaka przez przypadki

Romaka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romaka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romaki

Celownik
(komu? czemu?):Romace

Biernik
(kogo? co?):Romakę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romaką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romace

Wołacz
(hej!):Romako!

Przykłady deklinacji imienia Romaka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Romaka

Moje drugie imię to właśnie Romaka.
Romaka ma katar i źle się czuje.
Romaka nie umie grać na gitarze.
Romaka tego nie widzi.
Romaka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz (kogo? czego?): Romaki

Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Romaki.
Szukałem linków do strony Romaki.
Wysyłam list do Romaki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Romaki.
Nie ma Romaki.

Celownik (komu? czemu?): Romace

Ten nie pozostał dłużny Romace.
Romace oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Romace.
Słoik z kawą wyleciał Romace z rąk.
Romace wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik (kogo? co?): Romakę

Spojrzałem znacząco na Romakę.
Obserwuję Romakę bardzo uważnie.
Patrzył na Romakę z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzy na Romakę wyczekująco.
Doprowadził tym Romakę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Romaką

Śpiewam z Romaką.
Jadę na wycieczkę razem z Romaką.
Oboje z Romaką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Obie z Romaką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy z Romaką na jarmarku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Romace

Powoli spełniam swoje marzenia o Romace.
Wspominam o Romace.
To jest pieśń o Romace.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Romace.
A przecież nikt inaczej o Romace nie pisał.

Wołacz (hej!): Romako

Dziękuję Romako za rozmowę!
Romako! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Romako!?
Dobranoc Romako!
Hej Romako!