Odmiana imienia Rolandek przez przypadki

Rolandek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rolandek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rolandka

Celownik
(komu? czemu?):Rolandkowi

Biernik
(kogo? co?):Rolandka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rolandkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rolandku

Wołacz
(hej!):Rolandku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RolandekCo robi Rolandek?
Moje drugie imię to właśnie Rolandek.
Mam na imię Rolandek.
Jutro Rolandek wyjdzie ze szpitala.
Dziś Rolandek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RolandkaPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Rolandka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Rolandka.
Tata Rolandka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dziadek Rolandka w tym czasie miał chorą rękę.
Rodzina Rolandka zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
RolandkowiPrzyglądam się Rolandkowi.
Ten nie pozostał dłużny Rolandkowi.
Kupiłem Rolandkowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Rolandkowi.
Daję Rolandkowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
RolandkaPatrzy na Rolandka wyczekująco.
Spojrzałem znacząco na Rolandka.
O jego personalia miałam spytać Rolandka prywatnie.
Nieśmiało gładzi Rolandka po włosach.
Spojrzał na Rolandka i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RolandkiemObie z Rolandkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Śpiewam z Rolandkiem.
Ja z Rolandkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Rolandkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Rolandkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RolandkuPosiadam całą serię powieści tego autora o Rolandku.
Kto dziś pamięta o Rolandku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Rolandku.
Związana jest z nią legenda o Rolandku.
Rozmawiam o Rolandku.

Wołacz:
(hej!)
RolandkuWitaj Rolandku!
Hej Rolandku!
Dzień dobry Rolandku!
Dobranoc Rolandku!
Cześć Rolandku!