Odmiana imienia Roch przez przypadki

Roch imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Roch

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rocha

Celownik
(komu? czemu?):Rochowi

Biernik
(kogo? co?):Rocha

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rochem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rochu

Wołacz
(hej!):Rochu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Rochowie, Rochy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rochów

Celownik
(komu? czemu?):Rochom

Biernik
(kogo? co?):Rochów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rochami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rochach

Wołacz
(hej!):Rochowie, Rochy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RochW domu Roch często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Roch.
Roch nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Roch.
Roch chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RochaNie lubię Rocha.
Przed sobą ujrzałam rękę Rocha.
Najbardziej polubiłam ojca Rocha.
Tata Rocha sam opatrzył mi nogę.
Szukałem linków do strony Rocha.

Celownik:
(komu? czemu?)
RochowiKto wie, może Rochowi wyjdzie do na dobre.
Ja na pewno przekaże swój procent Rochowi.
Napisałem wiersz dzięki Rochowi.
Zszedłem z drogi Rochowi i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Rochowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RochaOszołomienie spadło teraz na Rocha i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Rocha.
Spojrzałam na Rocha.
Spojrzała na Rocha jeszcze raz.
Przyniesiona przez Rocha kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RochemKarolina miała się spotkać z Rochem przed szkołą.
Wieczorem z Rochem znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój z Rochem.
Siedzieliśmy z Rochem na ławce w parku.
Razem z Rochem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RochuW powrotnej drodze myślał o Rochu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Rochu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Rochu.
Wszyscy dyskutują o Rochu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Rochu.

Wołacz:
(hej!)
RochuRochu! Uważaj!
Dobranoc Rochu!
Dobry wieczór Rochu!
Rochu! Wróć do mnie!
Dziękuję Rochu za rozmowę!