Odmiana imienia Rituśka przez przypadki

Rituśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rituśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rituśki

Celownik
(komu? czemu?):Rituśce

Biernik
(kogo? co?):Rituśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rituśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rituśce

Wołacz
(hej!):Rituśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RituśkaGdzie jest Rituśka?
Jeśli jednak przegrasz, Rituśka zostaje z nami.
Rituśka wraca do domu.
Na drugie imię mam Rituśka.
Mam na imię Rituśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RituśkiTato Rituśki produkował abażury.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Rituśki.
Przez cały dzień czułam wzrok Rituśki na sobie.
Przyglądałam się dłoniom Rituśki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Rituśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RituśceZerwał jabłko i podał je Rituśce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Rituśce.
Rozalia z troską przyglądała się Rituśce.
Musiałam się zwierzyć Rituśce.
Rituśce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
RituśkęPatrzył na Rituśkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Odprowadziłam Rituśkę do wyjścia.
Rituśkę znalazłam w recepcji hotelu.
Pożegnali w końcu Rituśkę i wyszli razem.
Przyniesiona przez Rituśkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RituśkąObie z Rituśką postawiłyśmy na zmiany.
Jadę z Rituśką na dyskotekę.
Zostaliśmy z Rituśką w salonie sami.
Razem z Rituśką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Rituśką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RituśceArtykuł o Rituśce wywołał burzę w mediach.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Rituśce.
Marzę o Rituśce.
Myślę o Rituśce.
Bardzo fajny blog o Rituśce.

Wołacz:
(hej!)
RituśkoRituśko! Wróć do mnie!
Witaj Rituśko!
Dziękuję Rituśko za rozmowę!
Dobranoc Rituśko!
Dzień dobry Rituśko!