Odmiana imienia Rinatulek przez przypadki

Rinatulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rinatulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rinatulka

Celownik
(komu? czemu?):Rinatulkowi

Biernik
(kogo? co?):Rinatulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rinatulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rinatulku

Wołacz
(hej!):Rinatulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RinatulekMoje drugie imię to właśnie Rinatulek.
Na drugie imię mam Rinatulek.
Gdzie jest Rinatulek?
Ja i Rinatulek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Rinatulek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RinatulkaDla Rinatulka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie lubię Rinatulka.
Przyglądałam się dłoniom Rinatulka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Rinatulka.
Szukałem linków do strony Rinatulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
RinatulkowiKorzysta z okazji, by wyznać Rinatulkowi miłość.
Musiałam się zwierzyć Rinatulkowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Rinatulkowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Rinatulkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Rinatulkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RinatulkaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Rinatulka.
Spojrzał na Rinatulka i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Rinatulka, żeby ich ratował.
Lubię Rinatulka.
Sierżant wpatrywał się w Rinatulka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RinatulkiemA sytuacja z Rinatulkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Rinatulkiem.
Wczoraj wracamy z Rinatulkiem od lekarza.
Idę na spacer z Rinatulkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Rinatulkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RinatulkuKiedyś chciałam napisać wiersz o Rinatulku.
A przecież nikt inaczej o Rinatulku nie pisał.
Mówimy tu oczywiście o Rinatulku.
Na pewno słyszałyście o Rinatulku.
Przynajmniej tak myślał tata o Rinatulku.

Wołacz:
(hej!)
RinatulkuGdzie jesteś Rinatulku!?
Dobry wieczór Rinatulku!
Rinatulku! Gdzie jesteś?
Cześć Rinatulku!
Hej Rinatulku!