Odmiana imienia Renulka przez przypadki

Renulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renulki

Celownik
(komu? czemu?):Renulce

Biernik
(kogo? co?):Renulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renulce

Wołacz
(hej!):Renulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenulkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Renulka.
Jak już wiecie mam na imię Renulka.
Renulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Renulka chce pójść ze mną na spacer.
Renulka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenulkiPożyczę od Renulki samochód i możemy jechać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Renulki.
W słuchawce usłyszałam głos Renulki.
Nie ma Renulki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Renulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenulceOczywiście każdy przyzna rację Renulce.
Mam nadzieję, że Renulce również się podoba.
Słoik z kawą wyleciał Renulce z rąk.
Renulce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zerwał jabłko i podał je Renulce.

Biernik:
(kogo? co?)
RenulkęPrzed wejściem spotkaliśmy Renulkę.
Nieśmiało gładzi Renulkę po włosach.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Renulkę.
Zdjęcie przesłane przez Renulkę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Renulkę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenulkąRazem z Renulką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Renulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
A sytuacja z Renulką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zostanę tu tylko z Renulką i chłopakami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Renulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenulceTej nocy po raz pierwszy śniłam o Renulce.
Pamiętam o Renulce.
Warto także pomyśleć chwilę o Renulce.
Wczoraj wspomniałam o Renulce z moim tatą.
Powiedz mi, co myślisz o Renulce.

Wołacz:
(hej!)
RenulkoHej Renulko!
Dobry wieczór Renulko!
Witaj Renulko!
Dobranoc Renulko!
Dziękuję Renulko za rozmowę!