Odmiana imienia Reniuska przez przypadki

Reniuska imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Reniuska

Dopełniacz
(kogo? czego?):Reniuski

Celownik
(komu? czemu?):Reniusce

Biernik
(kogo? co?):Reniuskę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Reniuską

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Reniusce

Wołacz
(hej!):Reniusko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ReniuskaMoje drugie imię to właśnie Reniuska.
Za chwilę wróci Reniuska z lasu.
Mam na imię Reniuska.
Autorem niniejszego tekstu jest Reniuska.
Reniuska chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ReniuskiZbieramy na nowy wózek dla Reniuski.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Reniuski.
Póki co dodaję zdjęcia Reniuski z wakacji.
Zaproszenia na urodziny Reniuski są gotowe.
Postawa Reniuski była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
ReniusceZostawiam Reniusce karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Reniusce.
Napisałem wiersz dzięki Reniusce.
Ja na pewno przekaże swój procent Reniusce.
Korzysta z okazji, by wyznać Reniusce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
ReniuskęW końcu obudzili Reniuskę, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Reniuskę jak dopisuje kolejne literki.
Na Reniuskę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Postaram się namówić Reniuskę na spacer.
Patrzył na Reniuskę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ReniuskąWczoraj wracamy z Reniuską od lekarza.
Siedzieliśmy z Reniuską przy basenie.
Ja z Reniuską chcemy się przebrać za wampiry.
Pracuję razem z Reniuską.
Oboje z Reniuską kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ReniuscePrzynajmniej tak myślał tata o Reniusce.
Mowa oczywiście o Reniusce.
Piszę o Reniusce.
Chciałbym być teraz przy Reniusce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Reniusce.

Wołacz:
(hej!)
ReniuskoHej Reniusko!
Gdzie jesteś Reniusko!?
Reniusko! Wróć do mnie!
Reniusko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Reniusko!