Odmiana imienia Reniulka przez przypadki

Reniulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Reniulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Reniulki

Celownik
(komu? czemu?):Reniulce

Biernik
(kogo? co?):Reniulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Reniulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Reniulce

Wołacz
(hej!):Reniulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ReniulkaReniulka tego nie widzi.
Reniulka nie umie śpiewać.
Reniulka nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Reniulka.
Ma na imię Reniulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ReniulkiOd razu zobaczyła ich mama Reniulki.
Na korytarzu blisko pokoju Reniulki stało kilka osób.
Rodzina Reniulki wyprowadziła się.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Reniulki.
Tato Reniulki produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
ReniulceZostawiam Reniulce karteczkę i już mnie nie ma.
Daję Reniulce, to co najlepsze we mnie.
Od początku próbujemy pomóc Reniulce.
Proszę Reniulce nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Reniulce.

Biernik:
(kogo? co?)
ReniulkęSpojrzałam na Reniulkę.
Przyniesiona przez Reniulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spotkałam Reniulkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzę na Reniulkę i nic nie rozumiem.
Patrzył na Reniulkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ReniulkąSprzątam pokój z Reniulką.
Razem z Reniulką zrobiłyśmy obiad.
Tym razem korespondowałam z Reniulką.
Kasia z Reniulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Oboje z Reniulką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ReniulceDobrze, że wspomniałeś o Reniulce.
Dyskutuję o Reniulce.
Przy Reniulce zapomniałem o wszystkim.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Reniulce.
Hipnotyzująca powieść o Reniulce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
ReniulkoDzień dobry Reniulko!
Dobranoc Reniulko!
Reniulko! Uważaj!
Gdzie jesteś Reniulko!?
Witaj Reniulko!