Odmiana imienia Renisławek przez przypadki

Renisławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renisławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renisławkiem

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Renisławku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenisławekZa chwilę wróci Renisławek z lasu.
Renisławek ma katar i źle się czuje.
W domu Renisławek często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Renisławek zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Renisławek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenisławkiemByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Renisławkiem.
Najbardziej polubiłam ojca Renisławkiem.
Szkoda że Renisławkiem prawie że w ogóle nie ma.
Tata Renisławkiem sam opatrzył mi nogę.
Renisławkiem siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
Musiałam się zwierzyć .
Ja na pewno przekaże swój procent .
wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Odprowadziłam do wyjścia.
Patrzył na z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Tym razem korespondowałam z .
Siedzieliśmy z przy basenie.
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Jadę z na dyskotekę.
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o .
Pamiętajmy o i jej rodzinie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o .
Powiedz mi, co myślisz o .
A o to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
RenisławkuHej Renisławku!
Gdzie jesteś Renisławku!?
Renisławku! Wróć do mnie!
Witaj Renisławku!
Dobry wieczór Renisławku!