Odmiana imienia Renia przez przypadki

Renia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Reni

Celownik
(komu? czemu?):Reni

Biernik
(kogo? co?):Renię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Reni

Wołacz
(hej!):Reniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ReniaW domu Renia często urządza rodzicom pokazy mody.
Jak już wiecie mam na imię Renia.
Ma na imię Renia.
Jeśli jednak przegrasz, Renia zostaje z nami.
Mam na imię Renia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ReniPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Reni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Reni.
Wysyłam list do Reni.
Piszę list do Reni.
Zaproszenia na urodziny Reni są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
ReniJa na pewno przekaże swój procent Reni.
Przyglądam się Reni.
Kupiłem Reni magnes na lodówkę.
Ten nie pozostał dłużny Reni.
Oddaję Reni list.

Biernik:
(kogo? co?)
RenięNa Renię spłynęła niewymowna ulga.
Pożegnali w końcu Renię i wyszli razem.
Zdjęcie przesłane przez Renię.
Chwyciła Renię za rękaw płaszcza.
Widzę Renię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ReniąJa z Renią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Renią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zostanę tu tylko z Renią i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Renią.
Wieczorem z Renią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ReniOd ostatniego wpisu o Reni wydarzyło się sporo.
Nie wspomniałem na początku o Reni.
Mowa oczywiście o Reni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Reni.
Ten wiersz jest o Reni.

Wołacz:
(hej!)
ReniuDzień dobry Reniu!
Cześć Reniu!
Reniu! Gdzie jesteś?
Witaj Reniu!
Reniu! Wróć do mnie!