Odmiana imienia Renenka przez przypadki

Renenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renenki

Celownik
(komu? czemu?):Renence

Biernik
(kogo? co?):Renenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renence

Wołacz
(hej!):Renenko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenenkaRenenka nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Renenka.
Za chwilę wróci Renenka z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Renenka umiera.
Renenka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenenkiRodzina Renenki wyprowadziła się.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Renenki.
Tata Renenki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Uroda Renenki miała potężną moc.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Renenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenenceZaproponowałem Renence dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Renence.
Mama przyznała rację Renence.
Renence udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Renence coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
RenenkęSpojrzał na Renenkę i uśmiechnął się.
Postaram się namówić Renenkę na spacer.
Spojrzałam na Renenkę w wymownym geście.
Spojrzała na Renenkę jeszcze raz.
Spojrzałam na Renenkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenenkąRozmawiam z Renenką.
Pracuję razem z Renenką.
Sprzątam pokój razem z Renenką.
Siedzieliśmy z Renenką na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Renenką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenenceNo a teraz trochę więcej o Renence.
Marzę o Renence.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Renence.
Powoli spełniam swoje marzenia o Renence.
To jest pieśń o Renence.

Wołacz:
(hej!)
RenenkoRenenko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Renenko!?
Renenko! Uważaj!
Hej Renenko!
Renenko! Gdzie jesteś?