Odmiana imienia Renatuś przez przypadki

Renatuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renatuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renatusia

Celownik
(komu? czemu?):Renatusiowi

Biernik
(kogo? co?):Renatusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renatusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renatusiu

Wołacz
(hej!):Renatusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenatuśZa chwilę wróci Renatuś z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Renatuś umiera.
Autorem niniejszego tekstu jest Renatuś.
Dobrze, że Renatuś grzecznie śpi.
Renatuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenatusiaLampion z dyni zrobiony na prośbę Renatusia.
W sobotę są urodziny Renatusia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Renatusia.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Renatusia.
Uroda Renatusia miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenatusiowiOczywiście każdy przyzna rację Renatusiowi.
Renatusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Renatusiowi.
Kto wie, może Renatusiowi wyjdzie do na dobre.
Dzięki Renatusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
RenatusiaWidziałem dzisiaj Renatusia z mojej klasy.
Spojrzałam na Renatusia w wymownym geście.
Patrzę na Renatusia i nic nie rozumiem.
Spojrzałem znacząco na Renatusia.
Postaram się namówić Renatusia na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenatusiemWymyśliłam z Renatusiem nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Renatusiem.
Kasia z Renatusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Śpiewam z Renatusiem.
Pracuję razem z Renatusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenatusiuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Renatusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Renatusiu.
Chciałbym być teraz przy Renatusiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Renatusiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Renatusiu.

Wołacz:
(hej!)
RenatusiuRenatusiu! Gdzie jesteś?
Renatusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Renatusiu!?
Dobry wieczór Renatusiu!
Witaj Renatusiu!