Odmiana imienia Renatek przez przypadki

Renatek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renatek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renatka

Celownik
(komu? czemu?):Renatkowi

Biernik
(kogo? co?):Renatka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renatkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renatku

Wołacz
(hej!):Renatku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenatekRenatek nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Renatek.
Jutro Renatek wyjdzie ze szpitala.
Jeśli jednak przegrasz, Renatek zostaje z nami.
Co robi Renatek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenatkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Renatka.
Renatka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
W domu babci Renatka od zawsze stał stary zegar.
Jadę do Renatka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Renatka.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenatkowiRenatkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Renatkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Renatkowi po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i Renatkowi, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Renatkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
RenatkaPopatrzyłam na Renatka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Renatka z zaciekawieniem.
Przyniesiona przez Renatka kawa okazała się tą nieco gorszą.
W końcu obudzili Renatka, żeby ich ratował.
Chwyciła Renatka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenatkiemPowinnam jednak pojechać z Renatkiem.
Siedzieliśmy z Renatkiem na kanapie.
Razem z Renatkiem zrobiłyśmy obiad.
Wczoraj wracamy z Renatkiem od lekarza.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Renatkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenatkuMyślałam cały czas tylko o Renatku.
Myślę o Renatku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Renatku.
Warto także pomyśleć chwilę o Renatku.
To jest pieśń o Renatku.

Wołacz:
(hej!)
RenatkuWitaj Renatku!
Hej Renatku!
Renatku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Renatku!
Renatku! Wróć do mnie!